Bucketlist: Bungeejumpen van de hoogste bungeebrug ter wereld!

Bungeejumpen.. Ik riep al zo lang dat ik het een keer wilde doen dat ik er nu niet onder uit kon. Als ik het niet zou doen dan zou ik gegarandeerd spijt krijgen. En als je het dan doet, moet je het goed doen. Bungeejumpen van de hoogste bungeebrug ter wereld (216m). Ik vertel hier hoe ik het heb ervaren!

Toen we erheen reden voelde ik nog niet echt iets van zenuwen. Aangekomen en betaald te hebben moest je op een weegschaal gaan staan. Zo weten ze welk touw ze voor jouw moeten gebruiken. Je krijg een nummer en je gewicht op je hand geschreven. Mijn nummer was J25 en ik weeg 55kg.

Ik was als vierde aan de beurt om te springen. We kregen eerst wat informatie en uitleg over hoe je moet springen. De instructeur vertelde dat je naar het randje werd geholpen, je tenen over de rand en er werd dan afgeteld. 3, 2, 1, jump! Bij jump spring je. Het is de bedoeling dat je jezelf wat afzet en naar beneden duikt met je armen wijd. Je hoofd dus eerst. Hij zei dat er wel is mensen zijn die dat vergeten en met hun voeten eerst gaan. Met zwemles kon ik nooit duiken, ik viel eigenlijk altijd op mijn buik dus dat ‘duiken’ staat me niet echt aan.
Om op de brug te komen loop je door een soort kooi heen. Hierdoor kan je alles gewoon zien.. kijk je naar beneden zie je hoe diep het is. Op het platform aangekomen. (Dit is een stuk onder de brug). Wordt er muziek gedraaid en alle medewerkers dansen en doen een beetje gek om de spanning weg te nemen. Als ik de rest zie springen wordt ik langzaamaan steeds zenuwachtiger. Dan ben ik aan de beurt. De instructeur maakt mijn voeten aan elkaar vast met een soort matje en een stevig touw.

Achter me zie je hoe mooi het uitzicht is op dat moment had ik daar weinig aandacht voor. Alles wordt nog een keer gecontroleerd en toen degene voor me boven was was ik aan de beurt. ‘Ready?’ wordt er aan me gevraagd? ‘Yes’ komt er uit mijn mond. Tussen twee mannen in wordt je naar voren gebracht. Nog even op de foto…

En dan hups ik tussen de twee mannen in, met nog een lach op mijn gezicht, naar de rand. Daar sta je dan.. met je tenen over de rand heen en je armen wijd, het moment van de waarheid. Ik besluit strak voor me uit te kijken. ‘Ga ik dit echt doen!?’. Ik probeer er niet teveel bij na te denken. Ik blijf in mijn hoofd herhalen dat ik moet afzetten en moet duiken. ‘3, 2, 1, jump!’ hoor ik. Zonder er echt bij na te denken zet ik me af en duik ik naar voren. Het enige wat ik op dat moment kon denken was ‘Oké,  hier ga je dan’. Met 120km per uur val je naar beneden.

Binnen 7 seconden, wat een eeuwigheid lijkt te duren, ben je aan het eind van het koord en veer je weer terug. Het moment dat ik echt naar beneden val denk ik. ‘Oké, shit, ik ga dood’, waar ben ik in hemelsnaam mee bezig?!’. Ik schreeuw het uit.  Als ik voel dat ik weer wat omhoog ga haal ik opgelucht adem. ‘YES! I did it!’. Ik ga nog een paar keer heen en weer en kom dan enigszins tot stilstand. Waar ik bang voor was was de klap die je zou krijgen als je weer terug omhoog veert. Hiervan heb ik niks gevoeld en achteraf heb ik ook nergens last van gehad. Dan is het tijd om te wachten op de man die je komt halen zodat je ‘zitten’ omhoog kan. Ik kijk om me heen: de rivier onder me, de bergen en de monding naar de zee.  Ik geniet totdat ik mijn gewicht aan mijn voeten voel hangen en het net lijkt alsof ik eruit zak. Een lichte paniek aanval gaat door me heen. ‘Shit, als die man niet opschiet zak ik er straks nog doorheen! Robin, rustig blijven, je zit goed vast en je wordt dadelijk weer omhoog geholpen’. Ondertussen voel ik aan het touw dat er iemand onderweg is naar mij. Als hij er is kan ik weer opgelucht adem halen.

De man helpt me om te gaan zitten en dan wordt je langzaam omhoog getrokken. Hij vroeg hoe het was gegaan, hoe ik me voelde en waar ik vandaag kwam. Gedurende dat ik omhoog wordt gehaald kijk ik ook weer om me heen om alles goed in me op te slaan.

Bovenaan gekomen ben ik ontzettend blij dat ik het heb gedaan. De kans dat ik dit nog een keer doe is klein. Ik denk dat één keer voor mij wel genoeg was. Er staan nog een hoop andere dingen op mijn bucketlist dus nog genoeg te beleven!

Wil jij ook een keer bungeejumpen? Wat staat er op jou bucketlist?

Lots of love,
Robin