Review: The Flying Dutch

Vorige week zaterdag 300515 was ik bij The Flying Dutch in Rotterdam. Ik vertel hoe ik het beleefd heb en bekijk het uit het ogen van een Vrijetijdsmanager.
Rond kwart over 11 kwamen we aan en gingen we in de Fast line staan. We hadden afgesproken onze munten al online te bestellen zodat we niet in twee rijen hoefde te gaan staan. We kregen nu namelijk gelijk onze munten bij het naar binnen gaan. Vervolgens regelde we een kluisje en gingen we het plein verkennen. Het was echt groot!

Het eten bevond zich achteraan, links van deze foto gezien waren alle eet kraampjes en picknick tafels. Rechts was nog een ‘chill’ area waar je onder ander cocktails kon halen. Aan beide kanten naar het podium toe stonden genoeg drink bars. En ja als je veel drink moet je naar de wc. De wc was binnen en om binnen te komen moest je één muntje betalen. Één muntje was ongeveer €2,80 waard. Het betalen voor de wc op een festival vind ik écht belachelijk! Het hoort bij de entree prijs te zitten. Zo krijg je ook geen rijen bij de wc om alleen al naar binnen te kunnen. Bij de ingang van de wc’s waren doorloop hekken en als je een muntje had betaald kreeg je een stempel op de binnenkant van je pols met ‘Plasje?’ erop. Later op de dag is besloten de hekken weg te halen.. daar gaat je muntje. Ik kan hier nog steeds heel boos om worden, haha. Bij dit stukje was er niet goed nagedacht over ‘crowdmanagement’. Crowdmanagement is erop gericht om bij grote publieksevenementen mensenmassa’s en mensenstromen in veilige banen te leiden.
Afgezien van de wc’s was alles goed geregeld. Samen met een vriendin kocht ik The Flying Dutch pet in het grijs:

Op de voorkant staat het logo.

Het was nog redelijk lekker weer. Het podium was zo neergezet dat je de zon in je rug had wat ik een groot pluspunt vind. Ik ben wel verbrand op mijn schouders, maar dat mocht de pret niet drukken.
Op een gegeven moment kwamen er twee mensen voorbij met een ijsje. Toen ik de eerste zag dacht ik: oh ijsje! Ik flapte er toen ook gelijk uit: “Oh ijsje! Ik wil ook een ijsje!”
De man die als tweede liep gaf mij toen zijn ijsje. Hierbij keek ik een beetje verbaasd. “Mag ik hem echt hebben?” Waarop hij ja knikte. Zo genoot ik ook nog is van een lekker ijsje.

Na Fedde le Grand gingen Fabiënne, Manuëla en ik eten. Ik kende Showtek niet (Fab en ik zeiden steeds: Star-trek, blame us). Toen we zaten te eten zagen we iedereen los gaan en vonden we ze eigenlijk heel leuk. Snel eten en terug gaan naar de jongens om dansjes te doen.
Als ik op de dag terug kijk had ik drie favorieten:
Showtek, ik kende ze dus niet maar vond ze heel erg leuk.
Hardwell, hij draaide, gelukkig, beter dan op 538Koningsdag.
Yellow Claw, zij maken er altijd een feestje van. Er waren 4 aparte mosh pits ontstaan die zij tot één grote hebben gemaakt. Om daar naar de kijken en filmpjes van te zien is super vet. Toch sta ik er zelf echt niet in mee te springen.

Het kaartje vond ik niet duur, de muntjes waren wel prijzig en dat je voor de wc’s moest betalen was te gek voor woorden. Ik heb een dag gehad die het geld waard was en ben zeker van plan volgend jaar weer te gaan. De wc’s nemen ze mee in de evaluatie dus dat zal volgend jaar vast beter zijn. Ik kijk er al naar uit!

Zou jij naar The Flying Dutch willen of is het niks voor jou?

Lots of love,
Robin